Μας χρώσταγαν το γάιδαρο

Πέρυσι στο παιχνίδι με τον Άρη, λίγο πριν από το τέλος ο Σαριέγκι έβαλε το χέρι του στη μέση του Κάμπορα σε μια προσπάθεια του τελευταίου να πάρει κεφαλιά από θέση όπου αντικειμενικά θα ήταν πολύ δύσκολο να απειλήσει. Αυτή η επαφή χαρακτηρίστηκε απ' όλους πέναλτι που κακώς δεν δόθηκε στον Άρη.
Άντε να συμφωνήσουμε. Ήταν πέναλτι και κακώς δεν δόθηκε, άσχετα με το ότι το μαρκάρισμα του Βάσκου δεν ήταν από αυτά που λέμε ότι «βγάζουν αίμα». Απορία: Πόσο πιο λίγο παρενόχλησε ο Ρουίς τον Βύντρα σε σχέση με τον Σαριέγκι και τον Κάμπορα; Στην αρχή τον πιάνει από τη φανέλα, τον αφήνει και μετά τον σπρώχνει στη μέση, ενώ την ώρα που αρχίζει να γέρνει ο Βύντρα τού βάζει και τον αγκώνα στον ώμο και τον κρατάει κάτω, χωρίς να τον αφήσει να μπει στη φάση.
Αν ήταν μία φορά φάουλ εκείνο το μαρκάρισμα του Σαριέγκι, άρα πέναλτι αφού ήταν μέσα στην περιοχή, ήταν δέκα φορές περισσότερο το πολλαπλό κράτημα του Ρουίς στον Βύντρα. Ή και τα δύο ήταν ή κανένα. Πολύ απλό για να υπάρχει τόσο μπέρδεμα και να δημιουργούνται εντυπώσεις.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, ήταν φάουλ και καλώς δόθηκε. Σφυρίχτηκε μάλιστα από την αρχή της φάσης, όταν η μπάλα ήταν στον αέρα και κανείς δεν ήξερε πού θα κατέληγε. Το σίγουρο είναι ένα: ό,τι κι αν αποφάσιζε ο διαιτητής, κάποιος θα φώναζε. Αν μετρούσε γκολ, θα φώναζε ο Παναθηναϊκός. Τώρα που δεν μέτρησε, φωνάζει ο Άρης. Ή αντίστοιχα, αν η ίδια φάση γινόταν στην άλλη περιοχή, πάλι τα ίδια θα είχαμε. Αν δεν μετρούσε, θα φώναζε ο Παναθηναϊκός κι αν μετρούσε, θα φώναζε ο Άρης.
Επειδή έτοιμο τον κόβω τον Μαρινάκη να βγάλει νέο διάγγελμα περί εγκλημάτων κατά της Ελλάδας, της Ευρώπης και του σύμπαντος γενικότερα, αν έχει αμφιβολίες περί της εγκυρότητας του γκολ ή όχι, μπορεί να ρωτήσει τον Κώστα Μανωλά της ΑΕΚ. Όλο και κάτι θα θυμάται το παλικάρι από τα πλέι οφ του περυσινού πρωταθλήματος. Ή να ρωτήσει τον Σωκράτη Φυτανίδη από το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης στο Καραϊσκάκη. Και οι δυο τους είναι ειδικοί να πουν τι είναι γκολ που ακυρώνεται χωρίς να υπάρχει κανείς Ρουίς στη φάση.
Γελάνε και τα τσιμέντα όταν μιλάει ο Ολυμπιακός για τη διαιτησία. Είναι σαν να ζητάς από τον βιαστή να κάνει διάλεξη για την αξία της αγνότητας και της παρθενίας. Πάει πολύ να ζητάνε και τα ρέστα. Να κάνουν όσα κάνουν χρόνια ολόκληρα και μετά να ζητάνε το λόγο για τα ψίχουλα. Μας χρώσταγαν το γάιδαρο, μας πήραν και το βόδι, που λένε και στο χωριό μου.
Θα πει κανείς μα απ' όλα όσα έγιναν το Σάββατο στο ΟΑΚΑ, αυτό βρήκες να σχολιάσεις; Για τώρα ναι, αυτό βρήκα κι αυτό σχολιάζω. Ας αδικώ το ίδιο το παιχνίδι και τους παίκτες που μόχθησαν για το καλύτερο. Αφού αυτή η φάση έφτασε στο σημείο να ξεπερνά το ίδιο το παιχνίδι, σ' αυτήν θα σταθώ κι ας μην το συνηθίζω να ασχολούμαι ιδιαίτερα με τα σφυρίγματα. Δεν αντέχεται άλλο αυτή η προπαγάνδα. Κι όταν στη χώρα που λέγεται Ελλάδα η σιωπή εκλαμβάνεται ως αδυναμία, κάποιες φορές δεν λέει να περνάνε στα βουβά τα παραμυθάκια τους.

Χρήστος Κοντός
www.leoforos.gr